Mijn verhaal.
Toen ik besloot coach te worden, had ik een brandend verlangen om mensen te helpen. Ik deed het werk helemaal alleen in een zeer moeilijke omgeving, en ik kreeg niet de resultaten die ik graag zou willen zien. Maar ik begreep wat er nodig is om een goede coach te zijn, en ik begon mezelf de tijd te geven om de vaardigheden en het model te ontwikkelen dat me in staat zou stellen om anderen succesvol te coachen.
Toen, 12 maanden later, merkte iemand op dat de enige manier om met mijn frustratie om te gaan, was om mezelf een flinke schop onder mijn rug te geven. Het was geen verrassing dat ik ervan overtuigd was dat ik mezelf nooit meer een schop onder mijn rug zou geven, dat ik mijn leven zou veranderen en een echte coach zou worden. De 11 jaren die volgden, waren een promonder van zelfontplooiing en de leringen die ik met anderen deel.
Wat wij in het leven doen, zal bepalen hoe wij ons op de toekomst voorbereiden – sommigen van ons zullen dienen wat ons hele leven in beslag zal nemen.
Wie ben ik nu… wat is de vooruitgang die ik heb geboekt?
– Welke rol speel ik in de maatschappij? Verkoop ik mijn misdadigers aan de maatschappij?
– Wie ontmoet ik regelmatig en hoe zijn mijn relaties; heb ik geleerd wie ik was of wie ik in de toekomst wil zijn?
– Wat heb ik geleerd? Is het er allemaal?
– Wat heb ik nagelaten te leren, wat zal ik leren, wat kan ik van anderen leren?
Ik veronderstel dat dit het leven is voor mij nu…
o het leven te kiezen dat ik zal kiezen (en ik zal weigeren iets te doen om het te veranderen)
herinner ik me de vele momenten van realisatie die ik voelde, en die toen in mijn leven aanwezig waren –
Voel de angst, voel de opwinding,
o een nieuw begin, een nieuw begin zorgen en verwachtingen onder ogen te zien,
om te gaan voor een nieuwe deur, stad of en land met nieuwe kansen die voor me opengaan.
Uiteindelijk, als ik groei, beginnen de excuses te verdwijnen.
Wat is coaching?
Toen ik met mijn coaching begon, hadden we een gesprek over het coach zijn. Toen we begonnen met coachen, verdiepte de relatie zich en volgde er een periode waarin ik me onzeker voelde. Deze ongemakkelijke plek bleef groeien.
Wat gebeurt er?
Wel, voor mij was het een van die keren dat een van de grote vragen van het leven nooit werd beantwoord en dit kan de reden zijn waarom.
Ondanks het aantal wreed moeilijke cliënten die ik heb zien aanvallen op wat wij zouden beschouwen als de mythologie van hoe een goede coach eruit ziet, was het resultaat altijd hetzelfde.
Een aantal vragen
Als je een cliënt een uitweg biedt, moet een coach zich niet veroordeeld voelen. Het is immers geen kort traject en zeker niet iets wat ze binnen twee dagen in een gesprek met hun coach kunnen doen.
U bent niet op zoek naar een coach om les te geven, dat zijn uw cliënten.
Wat zou ik nu willen doen?
De vraag begint met vooruitkijken en wordt gevolgd door de vraag wat we nu willen doen. Soms is die vraag moeilijk.
Teruggaan
We gaan allemaal wel eens terug in de tijd (als we menselijk leven. Het is niet iets dat we van plan zijn!), maar gewaarwording is weer iets dat we allemaal ervaren.
Dit is een van die momenten die je moet verwachten en openlijk verwelkomen.
De eerste keer dat je accepteert, dan volgt daaruit dat het niet zo erg zou zijn als alle kwesties of gevoelens waar je de neiging hebt sterk aan vast te houden. Het zal zo simpel zijn als het zetten van een intentie en open staan voor wat er komt en gebeurt tijdens de reis van coaching.
Verwacht niets.
Verwacht gewoon en sta open en klaar voor wat zich aanvankelijk aandient. Verwacht van ons dat we eerlijk zijn, maar denk er niet aan om de andere kant vast te houden.
