Een cursus zelfreflectie die u bij uzelf uitvoert, stelt u vaak in staat te kijken naar uw sterke en zwakke punten, naar de dingen die u hebt gedaan en de dingen die u hebt geschreven in de organisatie of het proces waaraan u werkt. Het stelt je ook in staat om te bepalen waarom je projecten of met zoveel geluk aan het werk bent. Ongeacht je omgeving, bron of huidige pad, weet je welk potentieel er is voor verbetering.
Een voorbeeld is u te vragen naar het proces of de werkwijze. Bespreek dan welke delen van het proces u anders zou willen en geef ook enkele voorbeelden van dingen die op die gebieden goed gaan en waarom ze goed gaan. Deze zelfevaluatie stelt u in staat te besluiten tot verbetering. U schaft het proces niet af. U verbetert het. Enkele voorbeelden zouden kunnen zijn:
1) De beslissingen nemen die ik moet nemen om succesvol te zijn en te gedijen – nu meteen
2) Opsplitsen in hanteerbare brokken en stap voor stap doorlopen
3) Zoek uit wat de hapklare brokken zijn en maak het een onderdeel van je proces
4) Breek het af in actie
5) Start
6) Voor elke fase/plan wordt het teruggebracht tot het past binnen het totale project
7) Stap voor stap – zelfverantwoording
8) Stel persoonlijke deadlines en doe wat er komt
En het harde werk, wel hier zijn enkele gedachten die bij je opkomen over elk van deze stappen het is aan jou om te beslissen. U kunt ook uw baas, collega’s en anderen vragen om u verantwoordelijk te houden voor de informatie die u hen hebt gegeven, om er zeker van te zijn dat die accuraat en juist is, MAAR u zou trots moeten zijn op uw initiatief en uw verantwoordelijkheid. De plaatsen waar we vaak hebben gehoord, “Ik denk dat ik het verkeerd heb gehoord” of “Ik dacht dat je zei” vindt zijn oorsprong in jaren misschien opleiding van werknemers die geen objectieve beoordeling van de situatie en de individuele werk of omgeving die de opleiding was bedoeld om te bereiken.
Ik heb dit allemaal buiten het werk gehoord. Dit is waarschijnlijk een van de belangrijkste redenen waarom een evaluatie of zelfevaluatie is toegevoegd aan de bottom line-oefening op mijn werk. We zijn minder geneigd tijd en geld te verspillen aan iets dat een vage definitie heeft van “Het is dit, maar het is niet dat.” En er is de troost van dat gevoel dat je krijgt als je de werkomgeving of werksituatie meer “gladgestreken en Zoveel beter dan ik ooit zou kunnen hopen” krijgt.
Het is waar dat dit een snelle manier van leren is en dat de resultaten feitelijk meetbaar en reëel zijn, toch? Waarom gebruiken dan niet meer bedrijven het? Waarschijnlijk omdat het soms in het duister tasten om de levensduur en de doeltreffendheid van een programma na te gaan, heeft opgeleverd dat mensen het programma gebruiken en terugkomen voor meer. De kleinere groepen zijn altijd het dak. In mijn bedrijf heb ik Memories interne trax die vrij moeilijk te vinden zijn en uiteindelijk erger zijn dan de problemen die ik dacht te hebben bij het vinden van spullen toen de training eenmaal gedaan was.
Persoonlijk heb ik nooit een zelfevaluatieproces op mezelf toegepast voordat ik professioneel spreker en trainer werd. In feite stond ik toen op het punt om in te springen. Ik miste de kans om mijn door indicator te zien nadat ik had getekend – ik kreeg niet te horen dat het salaris of de onkosten werden berekend voordat ik op de stippellijn tekende.Ik kreeg niet te horen waar ik als “ibi” de zaken zou kwijtraken die ik nodig had om in de eerste plaats te worden aangenomen. Ik wist dat dit programma mij zou helpen een verschil te maken in het leven van anderen en ik wist dat dat bijdroeg aan mijn eigen persoonlijke mogelijkheid om in een grote hoedanigheid te dienen.
Lees meer:
